^{منبع عشق در سر است و نه در قلب}

^{در انسان چهار منطقه بسيار كوچك مغزي وجود دارد كه محققان مي گويند اينها مدار عشق هستند.}

^{يك توصيف و توجيه غير شاعرانه اين است كه عشق اصولا توسط تصوير ذهني، هورمونها و ژنتيك درك و دريافت مي شود. حساس ترين اين مدار نقطه به تگمنت شكمي است كه در رابطه با فردي كه عاشق شده ، قابليت بازسازي تصوير معشوق را ميسر مي كند. سلولهاي اين منطقه دوپامين ساخته و به نقاط مختلف مغز مخابره مي كنند. محققان معتقدند كه عشق مانند ماده شيمياي در مغز عمل مي كند، مثل ماده مخدر.}

^{عشق رمانتيك يك نوع اعتياد است، اعتيادي جالب و جذاب وقتي كه همه چيز به خوبي اتفاق مي افتد و اعتيادي وحشتناك زماني كه عشق ناكام مي ماند. مردم براي عشق مي ميرند و دست به قتل مي زنند. ارتباط عشق به ماده مخدر تشبيه چندان جالبي نيست. عشق چيزي شگفت و متعالي است كه دلايل مخصوص به خود دارد. عشق ما را در كنار يكديگر قرار مي دهد. اما هميشه هم اين طور نيست. محققان مغز افرادي كه در عشق نا موفق بوده اند و به عبارتي دل شكسته را مورد تجزيه و تحليل قرار داده اند. اين بار نقطه اي ديگر از مدار چهار گوشه عشق كه بيشتر در ارتباط با اعتياد است نقش داشته . اين افراد شواهدي از ميل و عطش شديد را نشان مي دادند، عطش و ميلي مشابه به كوكائين.}

^{طبق اين گزارش، تيم تحقيقاتي دانشمندان با تحليل و اسكن مغز زوجهايي كه حتي بعد از 20 سال از زندگي مشترك همچنان روابط عاشقانه خود را حفظ نمودند متوجه شدند كه دو منطقه مدار عشق اين افراد فعال است.مناطقي كه توليد هورمون كاهنده استرس مي كنند(سروتونين). اين مناطق توليد احساس ارامش مي كنند.}

^{دانشمندان با اين مطالعه خواسته اند عملكرد مغز را در اين ارتباطات بهتر درك كنند و حتي با توليد موادي مشابه آنچه در هنگام عاشقي توليد مي شود به بهبود روابط كمك كنند.}